Vorig jaar schreef ik al over polymedia gaming (firstlife gaming), het fenomeen dat er steeds meer levensomvattende games worden ontwikkeld, die écht ingrijpen in het leven van de speler. Alhoewel er ook toen al een flink aantal voorbeelden waren, zien we de sector steeds meer volwassen worden met steeds meer relevante toepassingen, steeds betere invullingen en steeds meer merken die grijpen naar polymedia (firstlife) gaming om hun merk te versterken. Een overzicht …
De klassieker: The Game
Hét klassieke voorbeeld (en tevens een van mijn filmfavorieten) is de film The Game met Michael Douglas, waarin Douglas een zakenman speelt die van zijn broer voor zijn verjaardag “The Game” cadeau krijgt, een levensecht spel, waarin absurde situaties elkaar opvolgen en Douglas’ leven totaal op zijn kop wordt gezet. “The game is tailored specifically to each participant. Think of it as a great vacation, except you don’t go to it, it comes to you.” Door het opbouwen van een profiel van de speler van de game kan en wordt er ook echt ingegrepen in het leven van de hoofdpersoon. Via acteurs, mobiel, web, post en andere kanalen wordt het leven van de persoon beïnvloed voor een bepaalde periode.
De hype: The Phone
Beau van Erven-Dorens’ productiebedrijf Parklane stond recentelijk behoorlijk in de belangstelling door de megadeal die ze afsloten rondom hun concept ‘The Phone’, dat nu in 30 landen te zien zal zijn (vanaf 6 juli in Nederland).
“Het programma begint met twee verstopte mobiele telefoons. Degene die de telefoon opneemt is deelnemer aan het spel. Hij moet samenwerken met degene die de andere telefoon opneemt. Samen kunnen ze 35.000 euro winnen.
“De deelnemers zijn vooraf niet bekend, maar willekeurige voorbijgangers die de rinkelende telefoon opnemen“, legt Willem Brom van Park Lane uit. De deelnemers worden op afstand met camera’s gevolgd. Elke aflevering vindt in een andere stad plaats.”
Aardig is overigens ook het verslag van cameraman Jan Rein Hettinga: “De vormgeving en stijl lijken een beetje op 24 of CSI. Snel en eigentijds. Ik moest ook denken aan de film The Game met Michael Douglas.
Het programma is gedraaid met een indrukwekkende hoeveelheid camera’s, waaronder een helikopter met Wescam. Ook beveiligingscamera’s worden afgetapt en er wordt gebruik gemaakt van verborgen camera’s. De echte televisiecamera’s blijven met lange lenzen op grote afstand van de kandidaten. Hierdoor krijgt het geheel een filmisch en bespiedend karakter. Het is bijna beangstigend dat alles in beeld is.”
Concept klinkt goed en de trailer ziet er kek en verzorgd uit (maar dat deed De Hunt ook, remember?). Vooralsnog lijkt me het grote nadeel echter dat het niet schaalbaar is en dat er bijna Truman-showiaanse hoeveelheden materiaal en camera’s komen kijken om het concept uit te voeren. Dus leuk, strak vormgegeven en erg realistisch (en de stelling dat ‘iedereen op zit te letten of bij hem of haar geen telefoon af gaat’ gaat ten dele op), maar niet bruikbaar om grote groepen mensen tegelijkertijd tegen of met elkaar te laten spelen in een crossmedia-concept.
Radio 53J8
Radio, TV spotjes, online en een partnership met 1888 (1888info.nl) leveren aanwijzingen op om Mr. X te vinden in de 53J8 (woordgrap-alert: 538 + jacht (J8) = 53J8), een zoektocht naar een mysterieuze vluchter voor een uiteindelijke prijs van 50.000 euro. Na negen dagen werd Mr. X uiteindelijk door Gerard Andela gegrepen.
Niet origineel (o.a. De Hunt), maar wel doeltreffend qua concept. Sterk ook dat de uitvoering breder crossmedia werd getrokken, waar echter toch wel blijkt dat de zwakke punten in het concept lagen op online en TV. Waarom dus partneren met 1888 en niet met een bredere partij? Een combinatie met bijvoorbeeld Hyves (brede communicatie, combinatie met mobile, chat en eventuele online zoektochten in profielen en voor Hyves de kans buiten enkel online te treden en meer belevingselementen aan het merk mee te geven) of wellicht zelfs de Landmacht had wat meer body kunnen geven aan het concept.
(Later meer …)
Morgen overigens het Jongeren en Gaming event van NIMA Students.
