“Vraagje: kun je een ander fotootje bij de Flip Kowlierhyve zetten dan die met zijn middelvingers omhoog? Een beetje iets neutralers?”
Benieuwd naar de reden hierachter mailde ik terug dat ik de mail waardeerde, maar dat ik niet van plan was de foto op de hyve te veranderen. Niet alleen omdat ik anders wel bezig kan blijven (ik beheer inmiddels nogal wat Hyves), ik een opgestoken middelvinger inmiddels zo gewoon en van betekenis ontdaan vind, maar met name ook omdat een Flip Kowlier met opgestoken middelvinger voor mij wel dicht bij de essentie van Flip Kowlier kwam. Kowlier is een Belgische zanger die in dialect over zijn dagelijks leven zingt, een soort White Nigger, maar dan met een relatief saai leven in Belgisch dialect. Maar ik mailde ook dat ik wel erg benieuwd was naar de achterliggende reden voor haar mail.
“Nou, ik las laatst iets over solliciteren en dat er iemand buiten de boot viel omdat haar potentiële aanstaande werkgever haar op hyves had opgezocht en haar daar in een wat rare toestand aan trof. En in het verlengde daarvan dacht ik dat opgestoken middelvingers niet bij mijn imago passen. Of zouden moeten passen. Terwijl ik Flip heul leuk vind, maar er zijn vast ook nog wel andere plaatjes van Flip. Dacht ik zomaar. En zo niet: tegen de tijd dat ik aan het solliciteren sla, meld ik me tijdelijk dan maar af voor de Fliphyve…”
Afvallen bij een sollicitatieprocedure omdat je lid bent van een hyve waarop een man staat met opgestoken middelvinger? Belachelijk natuurlijk. Ik kan me voorstellen dat er Hyves zijn waarmee je niet geassocieerd wilt worden omdat ze groepen of interesses vertegenwoordigen die illegaal, kwetsend, discriminerend of anderzins verwerpelijk zijn. En ik kan me zelfs voorstellen dat er werkgevers zijn die het lidmaatschap van een van deze hyves aan de orde stellen in een van de sollicitatierondes.
Hyves checken of niet Hyves checken, that’s the question
Allereerst is het echter de vraag hoeveel werkgevers daadwerkelijk alle lidmaatschap hyves van potentiele werknemers afstruinen (het is echt droevig gesteld nog met online recruitment). Daarnaast is het ook nog eens de vraag in hoeverre het afstruinen van hyves van potentiele werknemers ethisch verantwoord is. Gaat dat niet ver in de schending van prive? LinkedIn alas, dat is een zakelijke profielensite en is het equivalent van een referentie opvragen. Maar Hyves checken? Is dat niet een beetje het equivalent van door de straat van de potentiele werknemer rijden om te kijken of huis en tuin er goed bijliggen? Het kan wel, maar of het netjes is, is de vraag? [Noot: ik persoonlijk heb er geen problemen mee om gechecked te worden op Hyves of anderen op Hyves te checken, maar ik kan me goed in de ethische bezwaren vinden]
Feit blijft echter dat blijkbaar mensen er wel beducht voor zijn en bang worden gemaakt. Waar rook is, is vuur moet men denken. Steeds meer hyvers schermen hun hyve af (alleen nog toegankelijk voor vrienden) en ik hoor ook meer en meer de discussie opduiken over privacy, identiteit en persoonlijke informatie online.
De privcacy, identiteit en persoonlijke informatie kunnen nog zo beschermd worden en kunnen nog zo gewaarborgd worden, als de gebruikers er geen vertrouwen in hebben is het over en sluiten. En dat vertrouwen heeft zelden wat te maken met de feiten, het is puur en enkel het beeld (en het gevoel) dat gebruikers er bij hebben. Waar rook is, is vuur. Een enkel indianenverhaal over een geweigerde sollicitant en prompt sluit een bulklading social media gebruikers zijn/haar profiel af.
Alles wat schaars wordt krijgt waarde
En ik vrees dat het enkel erger wordt. Alles wat schaars wordt krijgt waarde. Hoe meer vertrouwen we moeten hebben in technologie, hoe meer we zullen neigen naar authenticiteit en non-technologie (en technologie gaan wantrouwen).
Hoe meer technologie er ook komt, hoe meer informatie er ook online staat, hoe vaker er ook iets fout gaat, waardoor er nog verder geknaagd wordt aan vertrouwen.
Niks zonder vertrouwen
De economie bestaat bij de gratie van vertrouwen. We leveren een stukje papier in en vertrouwen er op dat we voor het bedrag dat er op het papiertje staat we het equivalent aan goederen of diensten terugkrijgen. Het wordt een beetje vervelend als je morgenochtend boodschappen doet bij de Albert Heijn, je een briefje van 50 euro neerlegt en de kassiere je een beetje glazig aankijkt en stelt dat je met een stukje oud papier toch niet kunt betalen …
Bol.com heeft er jarenlang voor moeten vechten om mensen te laten vertrouwen in online shopping.
En als er IETS is, dat belang heeft bij goed vertrouwen is het wel het huidige sociale web. Het sociale web leeft op vertrouwen. Sociale netwerken, sociale media en alles wat sociaal is en er nog aan komt (OpenSocial enzovoorts).
Bubble 2.0?
Er is een daling van vertrouwen en groei van scepsis.
We zien steeds meer technologie om ons heen.
Waar meer technologie is, worden meer technologie-gerelateerde fouten gemaakt.
Wat schaars is krijgt waarde.
Tijd voor Bubble 2.0?
2 comments